Sinds 2022 woont mevrouw Riet Jacobs-Arts (96), moeder van Ina Kersten, op Malderburch. Nadat haar man overleed en haar gezondheid achteruitging, werd het stil in het appartement waar ze woonde. Nu heeft ze meer aanspraak, al moet ze daar wel wat voor gestimuleerd worden. “Mama stapt niet zomaar op mensen af. Maar met haar vijf dochters en kleinkinderen wil ze overal naartoe.”
Het winkelcentrum is mama’s favoriete uitje.
Ina: “Wij waren vroeger met zes meiden thuis. Dat was natuurlijk een drukte van jewelste. We woonden in een groot huis hier in Malden dat ons pap zelf heeft gebouwd. Hij was timmerman. Mama genoot van alle aanloop en reuring, maar kon ook genieten van de vrijheid die ze kreeg toen wij het huis uit waren. Gezellige dagjes uit met papa, winkelen met vriendinnen… ze is ook erg van de mooie kleding. Nog steeds. Als je haar kledingkast opent, zie je het vanzelf.”
“Helaas is onze Yvonne, de vierde dochter, overleden. Als vijf dochters proberen we elke week bij mama langs te gaan. Meestal kom ik met mijn man Ben op donderdag. Dan drinken we een kopje koffie, doen samen boodschappen en nemen haar mee naar ons huis waar ze tussen de middag mee-eet. Onze dochter, die met haar vriend naast ons woont, komt ook vaak even langs. Daar geniet mama enorm van. Maar het liefst gaat ze met ons naar het winkelcentrum. Dat is haar favoriete uitje. ‘Dan zie ik nog eens nieuwe gezichten’, zegt ze dan guitig.”
“Guitig is ze zeker. En ondeugend. Dan heeft ze het bijvoorbeeld gehad bij een uitje of evenement en vertelt ze de begeleiders dat ze niet lekker is. ‘Dat kun je niet maken, mam’, zeg ik dan. ‘Dat heb ik maar één keer gedaan’, is dan haar antwoord. Of ze zegt met een knipoog: ‘Ik snoep nooit’. Nou, ik doe haar boodschappen en weet wat erdoorheen gaat: boterbabbelaars, kaneelkussentjes, van die puntzakchipjes waar roomkaas in kan… ach, we proberen het haar zo veel mogelijk naar de zin te maken. Veel kan ze niet meer en ze is steeds vaker verward. Dan wil je dat beetje kwaliteit van leven dat ze nog heeft zo veel mogelijk bewaken.”
“Daar dragen de medewerkers van Malderburch overigens ook aan bij. Natuurlijk gaat er wel eens iets mis, maar onze ervaring is dat je hierover altijd in gesprek kunt als familie. En de medewerkers zijn alleraardigst voor mama en stimuleren haar om mee te doen met activiteiten. Want dat heeft ze wel nodig: met ons wil ze van alles, maar bij ‘vreemden’ heeft ze reserves. Dan is het belangrijk dat ze af en toe een zetje krijgt.”
Lees alle verhalen